| Lohr Industrie Translohr | ||
|---|---|---|
 | ||
| Een Translohr STE3 op lijn T5 in Paris | ||
| Fabrikant: Lohr Industrie | ||
| Type: Tweerichtingwagen | ||
 | ||
| Schema van de geleidingstechniek van de Translohr. De sleuf is zo smal dat een fietser er niet met het wiel in kan geraken |
Translohr is een lagevloertram op luchtbanden van fabrikant Lohr Industrie uit Duppigheim (bij Strasbourg).
Techniek en uitvoeringen[]
Voor de geleiding maakt de Translohr gebruik van een rail waarover twee schuinstaande wielen (45 graden ten opzichte van de weg en 90 graden ten opzichte van elkaar) rijden. Aangezien de twee wielen om de rail grijpen, is de kans op ontsporingen kleiner dan bij de TVR of GLT van Bombardier.
De Translohr is een tweerichtingvoertuig en lijkt qua constructie en uiterlijk nog meer op een conventionele tram dan (andere) geleidebussystemen. Zo heeft de Translohr geen stuur, kan hij niet zonder geleiding rijden en vertoont hij qua verdeling van de assen en geledingen overeenkomsten met de Wiener lagevloertram ULF. De Translohr kan worden voorzien van accu's, waarmee hij enkele kilometers zonder bovenleiding kan rijden. Dit kan een uitkomst zijn in historische stadscentra, waar de visuele vervuiling van bovenleidingen vaak als ongewenst wordt beschouwd.
De Translohr-voertuigen kunnen in vier verschillende uitvoeringen geleverd worden:
- STE3: 3-delig/4-assig, 25 meter lang, 127 personen
- STE4: 4-delig/5-assig, 32 meter lang, 170 personen
- STE5: 5-delig/6-assig, 39 meter lang, 213 personen
- STE6: 6-delig/6-assig, 46 meter lang, 255 personen
De voertuigen zijn in principe 2,20 meter breed, maar kunnen ook geleverd worden met een grotere bakbreedte (tot 2,65 meter). De draaicirkel bedraagt 10,5 meter en de maximumsnelheid is 70 km/h. De Translohr kan hellingen tot 13% aan.
De banden van de Translohr worden geleverd door Michelin.
Gebruikers[]
In 2000 en 2001 werd de Translohr door de RATP getest in het zuidoosten van Parijs voor de Trans Val-de-Marne (TVM). In de Franse stad Clermont-Ferrand en in de Italiaanse steden Padua, L'Aquila en Venezia zijn in 2006 Translohrlijnen in gebruik genomen. In Padua en L'Aquila rijden STE3's, in Clermont-Ferrand en Venezia STE4's.
In de Japanse stad Sakai wordt een proeftracé aangelegd. Het bestuur van de Chinese stad Tianjin wil een Translohrverbinding laten aanleggen. Ook Ho Chi Minhstad in Vietnam krijgt mogelijk een Translohr.
In december 2012 is de Translohr gaan rijden op de lijn T5 in Paris, tussen Marché de Saint-Denis en Garges-Sarcelles en in 2014 op lijn T6 tussen metrostation Châtillon-Montrouge en station Robert Wagner.
In oktober 2015 is de Translohr gaan rijden op lijn T-A in Medellín in Colombia.
Juridische status[]
Omdat de Translohr niet zonder geleiding kan rijden, zal het voertuig waarschijnlijk niet de status van motorvoertuig (autobus) krijgen. De voertuigen die proefrijden op het net in Clermont-Ferrand zijn dan ook niet voorzien van kentekenplaten.
